20090715

l.

L. sınıfa giriyor. Kıpkızıl saçları var. Giysileri son derece muhafazakar. Onu görür görmez korkuyorum, bu kadından hiç hoşlanmıyorum. Eski öğretmenimizin artık okuldan ayrıldığını, onun yerine geçtiğini söylüyor. Gözlerim doluyor. Ama bunu görmesini istemiyorum. Bu sefer de ayıp olacağından ve ağladığım için bana kafayı takacağını düşünüp sıranın altına giriyorum. İlkokul hayatımın bütün matematik derslerinde sözlü esnasında yaptığım gibi, sıranın altındayım. El alemin bacakları, çantalar, yeşil silgiler, “bu kimiiiiiiin?” kalemleri. Arada bir kafamı sıranın altından çıkarıyorum ama bu kızıl kafayı gördükçe sinirlerim bozuluyor, gözlerim yeniden doluyor. Hayatımın en kötü günlerinden biri. Hayatım dediğim şeyse sekiz sene. Sadece sekiz. Bir iki üç dört beş altı yedi sekiz.
Powered By Blogger